Hoe is Stadshout ontstaan? In het jaar 2000 moest een prachtige en grote Esdoorn in de tuin van de buurvrouw van Crisow en Marijke geveld worden. Het bleek de bedoeling dat deze grote Esdoorn, met een onderstam met een dikte van 70 (!) cm, volledig in de versnipperaar zou verdwijnen. De buurvrouw schoot Crisow en Marijke aan, gezien zij een meubelmakerij hadden. Konden zij niet iets met het hout? Met behulp van een mobiele zagerij is de boom ter plekke in planken gezaagd, waar ze uiteindelijk vier tafels en een flink aantal kleine meubels van hebben gemaakt.

Wat begon als ‘gewoon leuk, een stam Esdoorn uit de straat’, werd uiteindelijk de start van Stichting Stadshout. Het besef dat er niet alleen exemplarische stammen verdwijnen maar dat er jaarlijks zo’n 40.000 bomen in de stad gekapt, versnipperd en verbrand worden, terwijl er dubieus hout vanuit verre streken geïmporteerd wordt, zorgde voor een verlangen naar anders. Een verlangen om die waardevolle en kwalitatieve grondstof niet weg te gooien. Om die bomen, waar zoveel bewoners in de loop der jaren zo aan gehecht zijn geraakt, een tweede leven te geven. En een verlangen om de opgeslagen CO2 niet vrij te laten komen.

In de jaren die volgden hebben we hard gewerkt om dit verlangen realiteit te maken. Na de oprichting realiseert Stadshout diverse projecten, waarvan de inrichting van een speeltuinvereniging de eerste was, en door de aankoop van een eigen zaag begon Stadshout met een regelmatige houtproductie. Inmiddels zaagt, droogt en verkoopt Stadshout hout aan lokale houtbewerkers en aannemers, werken we samen met ambachtslieden, architecten en maatschappelijke werkplaatsen en verwerken we het hout voor zowel opdrachten als voor verkoop van mooie en eerlijke houtproducten in onze winkel. Ons werk is momenteel goed voor het redden van een klein deel van de gekapte bomen in Amsterdam en we doen hard ons best om dit de komende jaren te vergroten, zodat de stad meer van haar hout kan behouden.